Liczba mnoga w angielskim – najważniejsze zasady

Tworzenie liczby mnogiej w języku angielskim nie jest skomplikowane. Reguł odmiany rzeczowników w liczbie mnogiej uczymy się już na samym początku naszej językowej ścieżki, ciężko jest bowiem opowiedzieć o otaczającym nas świecie bez używania wyrazów, które określają wielość przedmiotów. O tym, jak tworzyć liczbę mnogą, jest właśnie ten tekst.

Tworzenie liczby mnogiej w języku angielskim ‒ ogólne zasady

Podstawową zasadą tworzenia rzeczowników w liczbie mnogiej jest dodanie do ich form podstawowych końcówki ‑s lub ‑es. W większości przypadków to wystarczy. Warto też pamiętać, że kiedy tworzymy liczbę mnogą, rzeczownik nie może zostać poprzedzony przedimkiem a lub an:

Przykładowe rzeczowniki, których liczbę mnogą tworzy się poprzez dodanie końcówki ‑s to:

Jeśli rzeczownik w liczbie pojedynczej kończy się literą: ‑s, ‑ss, ‑sh, ‑ch, ‑o lub ‑x, to wówczas tworząc liczbę mnogą, dodajemy końcówkę ‑es.

Przykładowe rzeczowniki, których liczbę mnogą tworzy się poprzez dodanie końcówki ‑es to:

Warto też wspomnieć o rzeczownikach, które w liczbie pojedynczej kończą się na ‑y. Wówczas ‑y zmieniamy na ‑i, do którego dodajemy jeszcze końcówkę ‑es:

Jeśli wyraz w liczbie pojedynczej kończy się literą ‑y, która poprzedzona jest samogłoską, wówczas otrzymuje on końcówkę ‑s:

Co to jest nieregularna liczba mnoga w angielskim? 

Warto dodać, że w języku angielskim istnieje coś takiego jak nieregularna liczba mnoga. Rzeczowniki nieregularne mają charakterystyczne końcówki, zatem odmiana w liczbie mnogiej również będzie nieregularna. 

Identyczna forma liczby mnogiej i pojedynczej w angielskim ‒ przykłady

Istnieje także całkiem spora lista rzeczowników, które w liczbie pojedynczej i mnogiej przyjmują taką samą formę.

Przykłady wyrazów, które w liczbie pojedynczej i mnogiej mają taką samą formę to:

Pytanie brzmi: jak je rozróżniać? Odpowiedź: po kontekście wypowiedzi. Na przykład:

Istnieje też grupa rzeczowników, które mają wyłącznie liczbę mnogą, mimo że semantycznie mają liczbę pojedynczą. Są tzw. plurale tantum. W języku polskim zaliczmy do takich wyrazów np. nożyczki, spodnie czy gogle. Nie ma czegoś takiego jak jeden *nożyczek, jeden *spodzień czy jeden *gogiel. 

Wyrazy, które mają wyłącznie liczbę mnogą to m.in.:

Kolejna kwestia. Chcąc dogłębnie przeanalizować liczbę mnogą, nie sposób nie wspomnieć o wyrazach, w przypadku których w odmianie przez liczbę występuje alternacja: oo zmienia się na ee, a an na en:

lub

Skoro jesteśmy przy tworzeniu rzeczowników nieregularnych w liczbie mnogiej, należy wspomnieć też o wyrazach, które przyjmują w odmianie zupełnie inną formę i nie mają dodatkowych końcówek. Te wyrazy to m.in.:

→ Wpis, który może Cię zainteresować: Dopełniacz saksoński

Nauka liczby mnogiej w języku angielskim

Liczba mnoga jest bardzo potrzebna zarówno w mowie, jak i w piśmie. Trudno sobie wyobrazić podawanie pewnych komunikatów, także tych bardzo podstawowych, z codziennego życia, bez jej używania. Naukę warto rozpocząć równocześnie z nauką rzeczowników, zwłaszcza że reguły tworzenia liczby mnogiej są relatywnie proste i nie wymagają wszechstronnych analiz i dokładnego rozumowania wypowiedzi. Podstawową zasadą jest dokładanie końcówek: ‑s, ‑es i ‑ies. Z czasem można rozszerzać wiedzę o kolejne sposoby tworzenia liczby mnogiej, jednocześnie pamiętając o wspomnianych wcześniej nieregularnych formach, które zapisywane są w ten sam sposób, nie występują w liczbie pojedynczej lub w których zachodzi oboczność. 

Na etapie nauki dobrze jest eksperymentować z tworzeniem różnego rodzaju zdań, wplatając w nie właśnie liczbę mnogą. Dobrze jest też sprawdzić lekcje angielskiego online z native speakerem, który podczas rozmowy pomoże nam poznać wyrazy i budowę liczby mnogiej na wielu przykładach. Pozwoli to nam osłuchać się z wyrazami i dostrzec możliwe błędy od razu. 

W przypadku wyrazów zakończonych na ‑s, ‑ss, ‑sh, ‑ch, ‑o lub ‑x samo dodanie ‑s nie ułatwi sprawy. Końcówka ‑es odpowiedzialna jest bowiem za precyzyjną wypowiedź. Problemem mogą być rzeczowniki nieregularne, które w liczbie mnogiej przyjmują zupełnie inną formę. Tu nie ma jednoznacznej zasady ich tworzenia, więc zaleca się, by po prostu się ich nauczyć. Poza tym *childs brzmi naprawdę źle, lepiej używać children!

→ Wpis, który może Cię zainteresować: Owoce po angielsku  

Podsumowanie

Zależnie od etapu nauki, a także wieku ucznia, wprowadzanie liczby mnogiej można potraktować jak dobrą zabawę. Dzieci szybko „łapią” różnice w tworzeniu liczby mnogiej dzięki zabawom z planszami. Na starszych zaś doskonale wpływają różnego rodzaju quizy lub testy dostępne na wielu platformach internetowych.

Autor tekstu: Leah Morawiec, Amerykanka, native speaker z 15-letnim doświadczeniem, właścicielka TalkBack.