27 lut 2023
Unreal past – przeszłość nierzeczywista
A co, gdybyśmy umieli się teleportować? Albo, gdybyśmy na jeden dzień mogli zostać prezydentem lub też światowej sławy gwiazdą muzyki? Co, gdyby się okazało, że nie jesteśmy sami we wszechświecie? Wszystkie te rzeczy są nierzeczywiste. Podobnie jak unreal past, czyli przeszłość nierzeczywista. Co to takiego? O tym przeczytacie w poniższym tekście.
Czym jest przeszłość nierzeczywista (unreal past)?
W języku angielskim za pomocą unreal past możemy wyrazić hipotezy, życzenia i przypuszczenie. Zdarzyć się może, że czas przeszły wykorzystamy również do mówienia o sytuacjach nierzeczywistych. Chodzi w tym przypadku o wyrażenie przeszłości, która nie miała miejsca, o czymś co się nie wydarzyło albo było zdarzeniem czysto hipotetycznym. W gramatyce angielskiej unreal past występuje po wyrazach i wyrażeniach: if, supposing, if only, what if. Pojawia się też po czasowniku to wish oraz po wyrażeniu I’d rather.
I wish – zastosowanie i konstrukcja
Czasownik to wish to formalna wersja czasownika „want” i występuje w przeszłości nierzeczywistej, gdy chcemy odnieść się do sytuacji teraźniejszych, z których nie jesteśmy zadowoleni, i których nie możemy zmienić, bo powód niezadowolenia był w przeszłości. W tym przypadku wykorzystamy konstrukcję:
czasownik to wish + czas Past Perfect
lub
czasownik to wish + czas Past Perfect Continuous
Na język polski może tę konstrukcję przetłumaczyć jako „Gdyby tylko…/Gdybym tylko”.
Przykładowe zdania:
| I wish I’d had more time to study when I was younger. | Gdybym tylko miał więcej czasu na naukę, kiedy byłem młodszy. |
| I wish I hadn’t told her that. | Gdybym tylko jej tego nie powiedział. |
| I wish granny hadn’t been sitting next to me during my wedding. | Gdyby tylko babcia siedziała obok mnie podczas mojego ślubu. |
| I wish I had worked harder when I was at school. | Gdybym tylko pracowała ciężej kiedy byłam w szkole. |
| I wish Susie had gone to the party with me. | Gdyby tylko Susie poszła ze mną na imprezę. |
Takie gdybanie, ubolewanie, nazywamy właśnie unreal past – nierealną, nierzeczywistą przeszłością. Ponieważ przeszłość już się wydarzyła i patrząc na powyższe przykłady: nie będziemy młodsi, wesele się już odbyło, a szkołę skończyliśmy kilkanaście lat temu.
Dodatkowo czasownik to wish, zależnie od użytego w zdaniu czasu, może pełnić różne funkcje.
Kiedy łączymy to wish z czasem Past Simple lub Past Continuous, to:
- mówimy o czasie teraźniejszym lub niedalekiej przyszłości,
- wyrażamy żal,
- wyrażamy pragnienie.
Ważne: zawsze stosujemy czasownik „be” w formie „were”, nigdy jako „was”.
Przykładowe zdania:
| I wish you were here. | Żałuję, że Cię tu nie ma. |
| I wish I didn’t say that. | Wolałbym tego nie powiedzieć. |
| I wish I were younger. | Żałuję, że nie jestem młodsza. |
| I wish I were swimming in the ocean right now. | Pragnęłabym pływać w oceanie teraz. |
Kiedy łączymy to wish z would lub could oraz z czasownikiem, to:
- wyrażamy irytację,
- wyrażamy życzenie, aby zaistniała sytuacja uległa zmianie.
Ważne: tę konstrukcję zawsze stosujemy do czynności, nigdy do stanów.
Przykładowe zdania:
| I wish it would rain tomorrow. | Życzyłabym sobie, żeby jutro padało. |
| I wish you would be quiet. | Życzę sobie, żebyście byli cicho. |
| I wish I could sing better. | Chciałabym śpiewać lepiej. |
| I wish I could own my business. | Chciałabym mieć swój własny biznes. |
→ Czasownik to wish szczegółowo opisaliśmy w dedykowanym artykule.
If only – zastosowanie i konstrukcja w unreal past
Zdania z wykorzystaniem If only tworzone są tak dokładnie tak samo, jak te przy to wish, jednak ich konstrukcja bardziej pasuje do mowy formalnej. Dodatkowo komunikaty z wykorzystaniem If only są mocniejsze w wyrazie, niż te z to wish. Czyli znowu łączymy to wyrażenie z Past Perfect lub Past Perfect Continuous.
Przykładowe zdania:
| If only I had accepted his proposal. | Gdybym tylko przyjęła jego oświadczyny. |
| If only I hadn’t broken my leg. | Gdybym tylko nie złamała mojej nogi. |
| If only I had won the competition, I would have gone to New York | Gdybym wygrał konkurs, pojechałbym do Nowego Jorku |
Ostatni przykład brzmi znajomo? Wszystko się zgadza! Unreal past znajdziemy również w trybach warunkowych w języku angielskim, a konkretnie w third conditional (trzecim okresie warunkowym), który jak wiemy jest tym „najmniej realnym”. W konstrukcji użyjemy wtedy:
if only + Past Perfect + would have + III forma czasownika
Unreal past – inne konstrukcje
Chcąc wyrażać hipotezy dotyczące przeszłości lub przypuszczenia dotyczące teraźniejszości, możemy używać też innych zwrotów, takich jak:
- supposing,
- would rather (I’d rather),
- what if.
Ważne: chcąc mówić o przeszłości, używamy czasu Past Perfect, zaś mówiąc o teraźniejszości – Past Simple.
Przykładowe zdania:
| Supposing we had played better in the final game. | Przypuśćmy, że zagralibyśmy lepiej w finałowym meczu. |
| I’d rather you had been more serious about our relationship (Past Perfect bo mówimy o przeszłości) | Wolałabym, żebyś bardziej na serio brał nasz związek. |
| I’d rather you didn’t go to the party alone (Past Simple bo mówimy o teraźniejszości) | Wolałbym, żebyś nie szła na imprezę sama. |
| What if you sister had never decided to sell the house? | Co by było, gdyby Twoja siostra nie zdecydowała się sprzedać domu? |
Przeszłość nierzeczywista w angielskim – podsumowanie
Im większa znajomości języka, tym łatwiej zrozumieć pewne konstrukcje językowe, którymi posługują się native speakerzy. Pomogą w tym również lekcje angielskiego online z native speakerem. Unreal past pokazuje, że podczas nauki mogą pojawić się obszary, które są dla nas nowe. Dlatego warto poświęcić im trochę czasu, aby dojść do perfekcji. Szczególnie, gdy chcemy snuć przypuszczenia i zastanawiać się „Co by było, gdyby…”.
Autor tekstu: Leah Morawiec, Amerykanka, native speaker z 15-letnim doświadczeniem, właścicielka TalkBack.