Borrow vs lend – różnice i zastosowanie

Po polsku możemy pożyczyć coś od kogoś i możemy pożyczyć coś komuś. Nie ma wielkiej różnicy – coś zostało pożyczone. Sprawa jednak nie jest taka prosta w przypadku angielskiego – ręka w górę, kogo zdziwiło to zdanie? Poznajcie borrow oraz lend.

Na początku był kierunek

Dwa podstawowe słowa, którymi określamy czynność pożyczania w języku angielskim to borrow i lend. Musimy jednak pamiętać, że absolutnie nie są one wymienne! W niektórych przypadkach grup słówek, które mają podobne znaczenie, możemy je dla kolorytu wymieniać (np. look, stare, gaze) przy drobnych zmianach w gramatyce i znaczeniu. Borrow i lend, mimo że odnoszą się do pożyczania, znaczenie mają prawie że… przeciwne.

Wszystkiemu winny jest bowiem kierunek, w którym zmierza to, co chcemy pożyczyć, a do wyboru są dwa – do nas, albo od nas.

Kiedy borrow, a kiedy lend – różnice

No dobra, to o co chodzi z tym kierunkiem? I kiedy należy użyć borrow, a kiedy rent. Sprawa jest prosta:

• Jeśli my chcemy dostać, uzyskać, pożyczyć coś OD kogoś (czyli chcemy, żeby coś tymczasowo przeszło w nasze posiadanie), użyjemy borrow
• Jeśli my mamy coś, co chcemy dać, przekazać, pożyczyć KOMUŚ (zatem to coś tymczasowo przejdzie w posiadanie kogoś innego), użyjemy lend

Jak zwykle, spójrzmy na kilka przykładów:

• Can I borrow a pen? → Czy mogę pożyczyć długopis? (ja stanę się tymczasowym posiadaczem długopisu)
• I will lend you a 100$ → Pożyczę ci 100 dolarów (staniesz się tymczasowym posiadaczem tych pieniędzy)

Borrow vs lend czyli kwestia perspektywy

Ta kwestia jest prosta, ale niekiedy wybór między borrow i lend może sprawiać kłopoty. Zwłaszcza w sytuacji, kiedy sami nie jesteśmy zaangażowani w proces, ale musimy opisać go “z boku”.

Tu, co ciekawe, zasada jest nieco zbliżona do języka polskiego. Kiedy po polsku chcemy powiedzieć, że Kate pożyczyła auto Johnowi, musimy dodać jego imię. Jeśli powiemy samo “Kate pożyczyła samochód”, oznaczać to będzie, że to Kate jest tymczasowym właścicielem czy użytkownikiem pojazdu. Nie inaczej ma się sprawa w angielskim. W pierwszym zdaniu użyjemy lend, po którym musimy postawić odbiorcę pożyczki. W drugim przypadku wystarczy samo borrow, ale możemy po nim dodać from XYZ, czyli “od XYZ”:

• She lent her car to John
• She borrowed a car (from XYZ)

Żeby łatwo zdecydować, którego czasownika użyć, musimy sprawdzić, kto jest podmiotem zdania, a następnie jak, w stosunku do tego podmiotu, “przemieszcza się” pożyczany przedmiot. Z borrow przechodzi na własność podmiotu, a z lend – od podmiotu na własność kogoś innego.

Tu warto również zwrócić uwagę na jeszcze jedną rzecz w przykładach powyżej – mianowicie na czas przeszły obu czasowników. Borrow jest bowiem regularny i przyjmuje znane nam z czasu past simple końcówki –ed w obu formach. Lend, jak może pamiętacie z naszej ulubionej tabelki czasowników nieregularnych, odmienia się lend-lent-lent.

Kategoria bonusowa – rent

Niedalekim kuzynem borrow i lend (na tyle bliskim, żeby zaprosić go na spotkanie rodzinne, ale nie na tyle bliskim, żeby wpadł na kolację wigilijną) jest czasownik rent. On również może znaczyć “pożyczać”, ale bardziej w znaczeniu “wypożyczać” – uzyskać czasową własność nad czymś w zamian za regularną opłatę. Ot – ciekawostka.

Wyrażenia z borrow i lend

Jak cała masa czasowników, rzeczowników i innych -ików i -imków w angielskim, tak i nasi dwaj bohaterowie występują w kilku ciekawych frazach. Przedstawiamy po trzy najpopularniejsze i/lub najciekawsze dla każdego z nich!

• to adorn (oneself) with borrowed plumes → przyozdabiać się pożyczonymi piórkami

Piękne wyrażenie, które wskazuje, że ktoś stara się pokazać się w jak najlepszym świetle używając atrybutów, które tak naprawdę do niego nie należą. Może to być szef, który mówi jak jest wspaniały pokazując pracę jego podwładnych jako swoją, może to być ktoś, kto żyje ponad stan albo pokazuje się wszędzie w pożyczonych od innych markowych ciuchach.

• live on borrowed time → żyć na/w pożyczonym czasie

Trochę mniej barwne, to wyrażenie mówi, że lada moment może się wydarzyć coś, co zakończy “życie”, dosłownie lub nie. Właściwie to coś już powinno się wydarzyć, więc każda minuta jest jakby “pożyczona”.

• beg, borrow or steal → żebrać, pożyczać albo ukraść

Tu z kolei równie dobrze możemy powiedzieć “za wszelką cenę”, “wszelkimi możliwymi środkami”. Coś ma być zrobione, choćby wykonawca czynności miał żebrać, pożyczać i kraść, ale ma być zrobione i już!

• Distance lends enchantment → dystans przydaje uroku

To powiedzenie mówi, że jeśli od czegoś się oddalimy – zwykle nie mamy tu na myśli fizycznego dystansu, tylko czasowy – to coś wydaje nam się piękniejsze, bardziej urokliwe. Jeśli ktoś z rozrzewnieniem wspomina czasy liceum, które ukończył 15 lat temu, to możemy być pewni, że to tylko tęsknota wzmocniona przez czas, który upłynął.

• lend a hand/an ear → użyczyć ręki/ucha

Taka sama konstrukcja, dwie części ciała. Mówiąc o ręce mamy na myśli udzielenie pomocy, często fizycznej. Użyczając ucha – umożliwiamy komuś wygadanie się, sygnalizujemy, że go wysłuchamy.

• Lend your money and lose your friend → Chcesz stracić przyjaciela – pożycz mu pieniądze

To mówi samo za siebie – często przyjaźnie rozpadają się po tym, jak jedna strona pożyczy drugiej nieco większą sumę pieniędzy i nie może doczekać się zwrotu. Upominać się czy czekać? Lepiej w ogóle nie pożyczać, jeśli to nie jest nagła potrzeba!

Borrow i lend – podsumowanie

Żeby jak najłatwiej zapamiętać różnicę między tymi czasownikami, musimy zapamiętać wspomniany wcześniej koncept “przemieszczenia” pożyczanego obiektu. Jeśli podmiot zyskuje czasowe posiadanie, to borrow, a jeśli podmiot sam czegoś komuś użycza – lend. Skomplikowane? Tylko z pozoru! Angielski online z native speakerem będzie dobrą okazję, żeby przećwiczyć różnice pomiędzy borrow a lend z jednym z naszych lektorów.

Autor tekstu: Leah Morawiec, Amerykanka, native speaker z 15-letnim doświadczeniem, właścicielka TalkBack.